آموزش شهروندی، تمایز مدیران شهری موفق و ناموفق

در شهرهای توسعه یافته، آموزش شهروندی شاخص مهم در ارتقای کیفیت زندگی مطلوب است.

امروزه فقدان آموزش فرهنگ زندگی شهری در جوامع کاملاً مشهود بوده

و نا آگاهی ازفرهنگ شهرنشینی و قواعد رفتاری زندگی شهری، هزینه های زیادی را به اداره کنندگان شهر، محیط شهری و ساکنان شهر تحمیل کرده است.

شهرها با افزایش مداوم جمعیت ثابت وجمعیت سیار و افزایش خرده فرهنگها و قومیتهای متعدد روبه رو بوده

و به موازات آن با نیازهای اجتماعی وابسته به آن مواجه اند که با گسترش افزایش این وضعیت، نیازها به مراتب بیشتر شده و وظایف سازمانهای مربوطه نیز سنگینتر میشود.

سکونت درشهر،تعهداتی را برای مدیران شهری و تکالیفی را بر شهروندان به همراه دارد

و ارزشها و هنجارهایی را به دنبال دارد

که این مهم، مدیریت مطلوب شهری را با تکیه بر آموزش شهروندی ،همراه با پایگاه های آموزش دهنده در سطح شهر، جهت انتقال آموزشهای شهری به مردم با هدفارتقاء مشارکت های اجتماعی بیش از پیش میطلبد.

به نظر می رسد در فرآیند جهانی شدن مهمترین و پیشتاز ترین بخش، رسیدن به این فرایند آموزش فرهنگ شهروندی و اصول وحقوق شهروندی میباشد؛

این مسئله از آنجا ناشی میشود

که روند جهانی شدن بیشترین تأثیرات خود را بر آموزش و فرهنگ جهان داشته است.

جهانی شدن فرهنگ شهرنشینی مستلزم یکپارچگی فرهنگ ها و آموزش های شهرنشینی کشورهای جهان از طریق افزایش آموزشها به شهروندان و
شهرنشینان و دستاندرکاران شهری میباشد.

جهانی شدن

جهانی شدن بویژه از بعد آموزش آن موجب شده

نوع،شرایط وسطح زندگی روزمره انسانها بخصوص ساکنان شهرها به طوراساسی متحول شود.

بنا براین برای دستیابی به توسعه ی شهری ضروری است که همزمان با پیشرفت فناوری و همگام با ارتباطات آموزشی درجهان و آموزشهای همگانی در توسعه شهرها گام برداریم.

از طرف دیگر یکی از ویژگی‌های جهان معاصر، برجستگی و محوریت انسان و موضوعات مرتبط با او در کلیه عرصه‌هاست.

انسان به‌عنوان عامل محوری هر گونه نقش‌آفرینی در آینده مورد توجه ویژه‌ای قرار گرفته است.

از عصر روشنگری به بعد، جامعه بشری، به تعریف جدیدی از انسان و جهان پرداخت.

طی این سال‌ها، انسان به‌عنوان موجود ذی‌حقی شناخته شده

که توانایی اداره امور شخصی و اجتماعی خود را (از طریق قراردادهای اجتماعی) دارد.

حق یکی از مقوله‌های فربه در رشته‌های مختلف همانند حقوق، علوم سیاسی، اخلاق می‌باشد

و از این رو پرداختن به آن ولو کلی و مختصر به عنوان پیش‌زمینه در همه عرصه‌هایی که بحث حق و حقوق به معنای عام آن پیش می‌آید، به نظر حیاتی می‌آید.

لذا یکی از مکانیسم‌های اساسی در این راستا، آموزش شهروندی است.

آموزش شهروندی عامل مهمی در نهادینه شدن حقوق شهروندی است.

آموزش شهروندی منجر به تحکیم و تقویت نظام ارزشی مهارت‌های شهروندی در جهت استحکام دموکراسی و مشارکت پایدار شهروندان می‌گردد.

این مؤلفه ضامن بقاء و تداوم حیات اجتماعی و میزان توسعه همه‌جانبه جوامع صنعتی و رو به پیشرفت است.

لذا مدیریت شهری در حوزه فرهنگی باید ضمن پرهیز از تنزل به یک واحد خدماتی صرف نسبت به انجام رسالتهای خود اقدام نماید.

نویسنده :

سید محمد خامسی

Visits: 13