تغییر کاربری اراضی سبز در شهرستان شهریار شهرستان شهریار، نگین سبزی که این روزها چندان حال خوشی ندارد! تغییر کاربری اراضی سبز، قصه تلخی است که سال ها است گریبان گیر شهرستان شهریار شده است؛ درست از همان زمان که تعداد سودجویان بیشتر از تعداد دلسوزان واقعی شهرستان شد! طبق گزارش اداره محیط زیست شهرستان […]
تغییر کاربری اراضی سبز در شهرستان شهریار
شهرستان شهریار، نگین سبزی که این روزها چندان حال خوشی ندارد!
تغییر کاربری اراضی سبز، قصه تلخی است که سال ها است گریبان گیر شهرستان شهریار شده است؛ درست از همان زمان که تعداد سودجویان بیشتر از تعداد دلسوزان واقعی شهرستان شد!
طبق گزارش اداره محیط زیست شهرستان شهریار، در ۶ ماه نخست سال ۱۳۹۶، تعداد ۳۶ مورد شکایت مردمی به این اداره رسیده که بیشتر این شکایات در زمینه قطع درختان شهرستان بوده است.
قطع درختان کهنسال امامزاده هادی کرشته، قطع درختان خیابان نواب در تاریکی شب، قطع درختان سبز خیابان ولیعصر و خیابان درختی (حر)، خشکاندن باغ ها و ده ها مورد دیگر که با توجیه فرسودگی و خطرساز شدن درختان قدیمی و جایگزینی نهال های جدید اتفاق می افتند و بعد از مدتی به جای نهال ساختمان های چند طبقه از زمین می روید!
مسئولیت این نابسامانی و خیانت به محیط زیست و بشر متوجه کیست؟ کدام سازمان و اداره موظف به حفظ سلامت شهر و شهرستان است؟
طبق مصوبات لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۳۵۹ شورای انقلاب و اصلاحیه آن مصوبه ۱۲/۱۲/۱۳۸۷ مجلس شورای اسلامی، قطع یا اقدام به نابودی هر نوع درخت در معابر، میادین، بزرگراه ها، پارک‌ها، بوستان‌ها، باغات و غیره در محدوده و حریم شهرها بدون اجازه شهرداری و رعایت ضوابط مربوطه ممنوع بوده و متخلف به پرداخت جریمه نقدی و حتی حبس تعزیری محکوم می شود.
بنابراین، سازمان شهرداری نخستین سازمانی است که مسئولیت حفظ فضای سبز و درختان را بر عهده دارد. علاوه بر شهرداری ها، اداره محیط زیست هم موظف به مراقبت از سلامت محیط زیست می‌باشد. در حال حاضر، اداره محیط زیست و تعداد ۷ شهرداری در شهرستان مستقر است. با این وجود، نه تنها به تخلفات مربوط به قطع درختان رسیدگی نمی‌شود، بلکه در قبال شکایات مردمی و پیگیری رسانه‌های شهرستان نیز پاسخ روشن و قانع کننده ای از طرف این مسئولین ارائه نمی‌شود.
آیا مسئولین مربوطه متوجه آسیب ها و تبعات از بین رفتن درختان نیستند؟! یا حقیقتاً درختان سبز و زنده را درختانی فرسوده و خطرآفرین می پندارند؟! و یا طق تحقیقات صورت گرفته در این سازمان ها و ادارات، رویش ساختمان های جدید و چند طبقه بیشتر از درختان به سلامت محیط زیست شهر کمک می کند؟! که اگر چنین ایت، باید گفت که شهرستان شهریار ، با آن قدمت و صلابت و مقام و مرتبه نگین انگشتری استان تهران، امروز از درون دچار بیماری مهلکی شده است؛ دچار سودجویان سیری ناپذیر و مسئولین بعضاً مسئولیت ناپذیر شده است.
شهرستان شهریار، طی سال های اخیر و به ویژه در فصل سرما آلودگی هوای شدیدی را تجربه می کند؛ به گونه ای که برخی روزها حتی مدارس شهرستان بر اثر آلودگی هوا تعطیل می شود. در چنین شرایطی که اساسی ترین رکن حیات شهروندان به خطر افتاده و نَفَس کم آورده اند، ضعف قانونی و مدیریتی در زمینه حفظ سلامت محیط زیست شهرستان نیز، نَفَس شهروندان را تنگ تر کرده است؛ و به جای ایجاد کمربند سبز برای شهرستان، افزایش فضاهای سبز و تقویت ریه های تنفسی شهرستان، روی قطع درختان زنده و شاداب شهرستان چشم بسته و سکوت کرده است. در رسیدگی به و نگهداری از اراضی سبز موجود، کوتاهی کرده و به تماشای نابودی و مرگ درختان نشسته تا بتواند با توجیه دلخواه خود آن ها را قطع کند و مجوزهای بیشتری برای ساخت و ساز صادر نماید.
متأسفانه، این تنها گوشه ای از معضلات جدی شهرستان شهریار، و در مقیاس وسیع تر استان تهران و کشور است. معضلاتی که در نتیجه ضعف قوانین، ضعف نظارت بر اجرای قوانین، رواج سطحی نگری و نگاه مقطعی به مسائل در اقدامات مسئولین و از همه مهم تر، بی تفاوتی شهروندان و ضعف مطالبه گری آنان، به وجود آمده و روز به روز وسیع تر شده است. و امروز وظیفه شهروندان است تا در مرحله اول، خود به قوانین پایبند بوده و حقوق دیگران را رعایت کنند، و در مرحله دوم، با مطالبه حقوق خود، برخی وظایف فراموش شده مسئولین را برای آنان که وظایف خود را فراموش کرده اند، یادآوری نمایند.
نویسنده: آرزو النچری
پاییز ۹۶
Views: 52