به گزارش شهریار نگار: در طول دو دهه اخیر بارها در رسانه های محلی و حتی کشوری به موضوع تعیین تکلیف حریم شهر فردوسیه که از جهات اربعه در محاصره شهرهای شهریار، صباشهر، شاهدشهر و وحیدیه قرار گرفته، اشاره شده است. اما گویا قرار نیست هرگز به این مشکل رسیدگی شود. اوایل دهه هفتاد بود که طبق تقسیمات کشوری، بخش های عظیمی از اراضی ناب فردوسیه به شهرهای شهریار، صباشهر، شاهدشهر و وحیدیه الحاق شد و به نوعی سرمایه های فردوسیه در حیطه شهرهای همجوار قرار گرفت. در آن زمان (دهداری) تلاش های پراکنده اما زیادی توسط مسئولین وقت فردوسیه در بازستاندن این اراضی صورت گرفت اما ظاهرا کار از کار گذشته بود و اراضی مذکور بازگشت ناپذیر به نظر می رسید. لذا بحث بازگشت این اراضی مشمول زمان شد و شهروندان فردوسیه نیز در ادامه به این وضعیت عادت کردند و این درحالی بود که عملا دست مدیران شهر فردوسیه از انجام عملیات عمرانی بویژه احداث و حتی مرمت راه های مواصلاتی در اراضی مذکور بسته شد.