شهریار نگار | پایگاه خبری تحلیلی شهرستان شهریار

صباشهر یکی از ۷ شهر شهرستان شهریار است که در بهمن ماه سال ۱۳۷۶ از پیوستن پنج آبادی قاسم آباد ، قندیشاد، صحرا خرک ، کبودین و حسن آباد با تصویب هیئت وزیران به عنوان شهر معرفی و دارای شهرداری شده و بر اساس طرح هادی مصوب شهر در سال ۱۳۸۵ سکونتگاههای ویره و محمدآباد و شهرک مصطفی خمینی واقع در شمال شهر به محدوده این شهر اضافه شدند.

تاریخ و فرهنگ شهر:

صباشهر منور است به وجود بارگاه حضرت امامزاده عبداله (ع) در محله قاسم آباد و امازاده بی بی فرخنده خاتون (س) در محله ویره و با توجه به سکونت مردمی متدین انقلابی با اهدا بیش از ۶۰ شهید و با درخواست مردمی صباشهر به نام شهر سردار شهید محمدمهدی تاجیک نامکذاری گردیده است. و با پیگیری و تلاش مجدانه شهروندان و اعضای محترم شورای اسلامی شهر بحمداله از سال ۱۳۸۷ همزمان با سالروز میلاد کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیهماالسلام ستاد برگزاری اقامه نماز جمعه تشکیل و همه هفته با حضور امت خداجو و مسئولین محترم این فریضه عبادی سیاسی برگزار میگردد که نشان از بلوغ سیاسی شهر می باشد.

شامل قندیشاد – قاسم آباد – اسلام آباد – ویره – شهرک مصطفی خمینی می باشد

قندیشاد:

قندیشاد در گذشته روستای متمرکز بوده که اغلب خدماتی دهی به سایر روستاهای اطراف را انجام می‌داده ، حتی شهریار در گذشته از قندیشاد کوچکتر بوده و برا ی خدمات آموزشی (دبستان) از روستای قندیشاد استفاده میکرده است. قندیشاد دارای قدمت تاریخی زیادی است و سابقه سکونت در آن به حدود ۷۰۰ سال قبل بر میگردد.

در مورد وجه تسمیه قندیشاد (قندی شاه) چند روایت وجود دارد:

روایت اول اینکه” جندی شاپور” یا “گندی شاپور” بوده است . “جند” در فارسی باستان به معنی شهر و “جندی شاپور” به مهنای شهر شاه بوده است.

قندیشاد دارای قدمت تاریخی زیادی است و سابقه سکونت در قندیشاد کنونی به حدود ۷۰۰ سال قبل بر میگردد . در گورستان قدیم قندیشاد قلعه ای وجود داشته که تاریخ آن نشان دهنده سابقه پیش از اسلام این منطقه می باشد  قبرستان قدیم قندیشاد از ۴۰ سال پیش تاکنون بلااستفاده مانده است و قبرستان فعلی حدود ۳۰۰ سال قدمت دارد. روایت دوم در مورد قندیشاد این گونه بیان شده که سلطان سنجر از این منطقه به مقصد همدان در حال گذر بوده ، در اطراف گورستان کنونی جنب رودخانه ای که شاه چای نامیده شد اطراق می کند. یکی از کشاورزان خربزه ای برای سلطان می برد ، چون خربزه خیلی شیرین بوده سلطان اسم محل را از کشاورز می پرسد ، می گوید “سیم بر ” یا “سیم بن ” سلطان به علت شیرینی خربزه این محل را قندیشاه  می نامد . در مورد اسم “سیم بر ” روایت شده که در محل معدن نقره وجود داشته است.

قاسم آباد:

مزرعه ای بوده جزو قندیشاد با قدمت حدود ۳۰۰ سال که احتمالاً وجه تسمیه آن به اسم مالک مزرعه برمیگردد.

کبودین :

مزرعه ای بوده جوز قندیشاد با قدمت حدود ۲۰۰ الی ۲۵۰ سال

اسلام آباد :

اسلام آباد یا ترک آباد منطقه ای که پس از انقلاب (بعد از سال ۱۳۵۷) احداث شده است . چون ترک نشین بوده آن را ترک آباد نام نهاده اند و بعدها به اسلام آباد تغییر نام یافته است.

صحرا خرک :

منطقه صحرا خرک دشتی از قاسم آباد با قدمت ۱۰۰ ساله و قلعه ای ارباب نشین با ۱۰ خانوار بوده که ارباب آشتیانی داشته است و به علت داشتن خار زیاد سابقاً صحرا خارک نامیده می شد. در حال حاضر این منطقه با اسلام آباد ادغام شده است .

ویره :

ویره دارای قدمتی در حدود ۳۰۰ سال می باشد . بنا به اظهارات معتمدین ویره ، محل سکونت اولیه اهالی در نزدیکی امامزاده فرخنده خاتون قرار داشته که در حدود ۱۵۰ سال پیش به کنار رودخانه شاه چای نقل مکان کرده اند . بنا به قولی ، اهالی ویره قبل از سکونت در محل فعلی در قلعه آشتیانی در جنوب ویره سکونت داشته اند و سپس به محل فعلی آمده اند.

مهاجرین ویره از ایالات استان فارس و طوایف قشقایی و همچنین طوایف بختیاری بوده اند ، در گذشته های دور تعدادی مهاجر از قره قان قزوین و ساوجبلاغ و کردستان به این مکان مهاجرت کرده اند.

ویره به معنای رونده است . گیاهی که ساقه ندارد و روی زمین پهن می شود مانند خربزه و هندوانه و یا بر تنه درخت بالا می رود مانند عشقه و کدو.

محمد آباد :

محمد آباد قدمتی در حدود۳۰ سال دارد که محل پیوسته به روستای ویره می باشد . این محله در گذشته به صورت زمین بایری بوده و فردی به نام استاد محمد که اصالت او همدانی بوده مقداری از آن زمین ها را خریده و در آنجا ساختمان احداث کرده و ساخت و ساز در این مکان را پایه گذاری کرده است .

اهالی محمدآباد  شامل مهاجرینی از کردستان ، گیلان، مازندران، همدان ، آذربایجان، اردبیل ، زنجان و … می شوند . در طول سالهای بعد از انقلاب نیز تعدادی مهاجر افغانی در منطقه سکونت گزدیده اند .

نام محمدآباد از نام استاد محمد بنیانگزار این قلعه گرفته شده است.

شهرک شهید مصطفی خمینی :

شهرک قدمتی در حدود ۲۳ سال دارد. در ابتدا حدود سال ۱۳۶۳ ساخت و سازهای شهرک به صورت خیلی پراکنده بوده است. ساخت و ساز نظام یافته شهرک با ساخت خیابان اصلی و خیابانهای فرعی منشعب از آن و حدود ۳۰۰ واحد مسکونی در سال ۱۳۶۸ شکل گرفته است. نام شهرک از نام شهید مصطفی خمینی فرزند ارشد آیت اله خمینی گرفته شده است.