شیوع مالاریا در شهریار
بخش چهارم : بهداشت و درمان
قسمت اول نگاهی به گذسته
از اواخر عهد قاجار و در عهد رضا شاه و مشخصا در فاصله سال های ۱۳۰۹-۱۳۰۴
برخی بیماری ها در ناحیه شهریار، شیوع داشت که از آن جمله می توان به بیماری مالاریا و نوبه خود اشاره کرد .
در کتاب تاریخ اجتماعی و فرهنگی تهران آمده است که :
(( در بعضی نقاط اطراف شهر و بلوکات مانند شمیرانات و ورامین و ساوجبلاغ و شهریار، کانون ها لارو متعددی وجود دارد.
به طوری که بومی ها آن نقاط غالبا مبتلا واشخاصی هم که از تهران بدان جا مسافرت میکنند.
بیشتر ، در موقع مراجعت ، مرض نوبه را همراه خود می اورند ))
در گذشته ای نه چندان دور ، وجود سیاه آب ها منجر به ایجادم مرداب ها باتلاق هایی در شهریار شده
که به تبع آن بیماری مالاریا ، نوبه و بیماری های دیگر در شهریار شیوع داشت ……….
و امیر اعلم یکی از نمایندگان مجلس که در آن دوره ریاست بهداری ارتش را نیز بر عهدا داشته اند.
در سخنانی ضمن اشاره به مرگ و میر فراوان در شهریار میگوید :
…..(( بدبختانه در اغلب دهات مثل شهریار در سایه لاقیدی در امور صحی یک نفر که پنجاه سال داشته باشد نمی شود پیدا کرد ))
وی مجددا در همان دوره و جلسه ۳۳ مجلس به وضیعت بد درمان و بهداشت در شهریار و ساوجبلاغ اشاره میکند و میگوید که :
(( …….. بعضی نقاط مثل شهریار و ساوجبلاغ و جاهای دیگر هست که در آنجا هر بیست یک مرتبه اهالی عوض می شوند.
بعضی دهات هست که پنج سال به پنج سال همه تلف می شوند و دوباره از جاهای دیگر جمع می شوند….))
پژوهش و تالیف : احمد فرجی
Visits: 7