وضعیت باغ های شهریار – کشاورزی در باغ های شهریار چه وضعیتی دارد

مدت زمان تخمینی مطالعه: ۱۸ دقیقه

بهترین منطقه شهریار برای زندگی کجاست؟بهترین منطقه شهریار برای خرید باغ و ویلا کجاست؟

دشت شهریار – آب و هوای شهرستان شهریار-وضعیت باغ های شهریار

دشت شهریار یکی از مناطق بسیار حاصلخیز ومستعد در شمال فلات مرکزی و جبه جنوبی البرز است. وجود رودخانه دائمی کرج و سکونت های پرشمار پیرامون آن راباید ازنشانه های رونق وشکوفایی این دشت در گذشته های دور ونزدیک تصور کرد . علاوه بر رود کرج ، ساختار زمین شناختی ، شرایط اقلیمی ومنابع آب زیر زمینی راباید از دیگر عوامل حاصلخیزی وتراکم استقرارهای انسانی در شهریار دانست .

نگاهی به گذشته ، باتلاق ها وسیاه آب ها دراواخر عهد قاجار ودرعهد رضا شاه و مشخصا در فاصله ی سال های ۱۳۰۹-۱۳۰۴ ه . ش برخی بیماری ها درناحیه شهریار ، شیوع داشت که از آن جمله می توان به بیماری مالاریا ونوبه اشاره کرد وعلت آن راباید در وجود باتلاق ها وسیاه آب های شهریار دانست .

منابع آب در شهریار – رودخانه های شهریار

ساختار زمین شناسی شهرستان شهریار غالبا از سنگهای آتشفشانی در نواحی غربی و خاک های رسوبی بر جای مانده از آبرفتهای رودخانه کرج در مناطق مرکزی و شرقی تشکیل می شود . سرزمین امروزی شهریار علاوه بر مسیلها و رودخانه های کوچک فصلی در گذشته تحت تأثیر دو رودخانه بزرگ و پر آب بوده است .

رودخانه کرج :

در شرق این شهرستان رود کرج با شاخه های متعدد از شمال بسوی شرق و جنوب جریان داشته است. در مسیر این رودخانه آبادیهای بسیار و اراضی زراعتی وسیعی را می توان دید . امروزه به دلیل بروز تغییراتی در شرایط جوی وقوع خشکسالیهای ممتد و بخصوص ساخت سد کرج [ بین سال های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ ] شاهد بستر خشک رودخانه کرج و شاخه های فرعی آن هستیم رودخانه کرج از کوههای جنوبی البرز ، از کوهی بنام کلون بستک در بلندیهای خرسنگ سرچشمه می گرفت و پس از طی مسیری رودخانه ولایت رود نیز به رود کرج پیوسته و پس از گذر کردن از حاشیه شرقی شهر کرج و سیراب نمودن دشتهای کرج و شهریار به جاجرود می پیوست . در گذشته تمامی آب سد امیرکبیر(کرج ) بهترین منبع تامین آب آبیاری کشاورزی ، باغبانی ومزارع ها و اراضی کشاورزی شهر های کرج و شهریار بود وضمنا با نفوذ درزمین ، قنات های اطراف شهریار و رباط کریم وسرا اندار می کرد ولی در سالهای اخیر به دلیل رشد بی رویه جمعیت بیشتر آب ان به تهران منتقل و سبب خشکیدن دشت شهریار شده است.

رودشور :

غرب شهرستان شهریار سرزمینی است خشک باسکونتگاه های پراکنده و ظاهری بسیار متفاوت با نواحی شرفی عمده ترین رودخانه این بخش رود شور نام دارد که به دلیل وجود درصد بالای نمک آب آن برای مقاصد شرب و زراعی مناسب نیست. رود شور از میانه مرز شمالی شهرستان ملارد وارد سرزمین شهریار می شود مسیر طبیعی رود شور حد غربی بی بی سکینه ، ملارد و جوقین را نیز تشکیل می دهد . این رود با گذر از اراضی هموار و زمینهای خاکی شمال بسوی جنوب و ناهمواریهای صخره ای مرکزی روان شده و سرانجام از جنوب غربی دهستان جوقین ، شهریار را بسوی رباط کریم پشت سر می گذاشته است . بستر رودخانه شور با توجه به موقعیت جغرافیایی آن در نواحی مختلف شکلهای متنوعی دارد . به عبارت دیگر در قسمتهای شمالی به دلیل ساختار رسی سواحل اطراف و فرسایش تدریجی و طغیانهای فصلی شاهد دره های باز و وسیع و نسبتاً کم عمق هستیم اما در قسمتهای مرکزی و جنوبی وجود گسلی بزرگ از یک سو و جریان مسیر رودخانه در طول تاریخ از سوی دیگر موجب شده تا امروزه با دره های عمیق و کناره های صخره ای و مناظر شگفت انگیز روبرو باشیم رود شور از « خرا رود [ خره رود = رودگل آلود ] » از کوه های قره داغ در خدابنده سرچشمه گرفته و در محل ابگرم واقع در جاده قزوین به همدان جریان می یافت و پس از پذیرا شدن رودخانه های آوه ، گلنجین ، شور و کردان با نام رود شور ادامه مسیر داده و سپس در شهریار با رودخانه کرج ادغام شده و به همان نام به طرف دریاچه حوض سلطان قم جریان می یافت

نهرهای شهریار

نهر شاه چای ( شادچای )

درگذشته رودشاه چای ( رودخانه شاه چای ) که شاخه ای ازرودخانه کرج بود دراستان های البرز ، تهران وقم جریان داشت واز شهرستان های کرج ، شهریار ، اسلامشهروقم می گذشت و سرانجام به دریا چه نمک قم می ریخت . این رودخانه که در طول تاریخ یکی از شاخه های قطور وپر آب کرج بود ، درمسیر خودمراتع ، باغ ها وزمین های زراعی وسیعی راسیراب می کرد و کشاورزان و دامداران بسیاری در کناره های این رود باغات ومزارع و دامپروری احداث کرده و شریانی حیاتی در زندگی مردم بود و به علت بزرگی و طول آن که از سه استان می گذشت به آن شاد چای یا سرور رودها با رو بزرگ می گفتند.

 ان رودخانه که سالیان متمادی همیشه خروشان بود و بعضی موارد درفصول پاییز وبهارطغیان هم می کرد در سالهای اخیر به دلایل عدم بارش نزولات استانی ، قرار گرفتن در معرض آسیب های زیست محیطی واجتماعی ، تغییر مسیر وسواستفاده های شخصی خشک شده است .

طغیان نهر شاه جای و سیل شهریار

طغیان نهر شاه چای درگذشته موجب خسارت فراوانی به راه ها و محصولات کشاورزی ومنازل در شهریار شده بود ه در مرکز اسناد ملی گزارشی به شماره سند « ۲۳۰/۳۹۹۴۲ » با عنوان « گزارش طغیان نهر شاه چاهی در شهریار و انسداد راه در سال ۱۳۳۳ قمری وجود دارد که شاهدی براین مدعاست ( ۷ )

طغیان این نهر در سال ۱۳۳۸ شمسی نیز باعث خرابی بسیاری – دو روستای گرشته و عباس آباد شده است . بطوری که بعضی از مردم روستا که بی خانمان شده و به مناطق اطراف پناه برده بودند و تعدادی به نزد اقوام و اشتایان رفته بودند ، فروکش کردن سیل و باز سازی روستاها حدود ۶ ماه تا یک سال به طول انجامید . مردم بومی وقدیمی و افراد مسن هنوز از این سال ، باعنوان « سیل ایله = سال سیل » یاد می کنند . العابدین ارسنجانی » نماینده مجلس دردوره بیست ودوم ، در سخنرانی خود در مجلس گزارش میسوطی را ز وقوع سیلی که از شش اسفند ۱۳۴۷ شروع و تا حدود اردیبهشت هم ادامه داشته است ، ارائه کرده است ( ۸ ) در سال ۱۳۶۶ نیز بار دیگر با بارندگی های بهاری ، رود شاه چای خروشان گردید و باعث تخریب چندین منزل مسکونی و مغازه در حاشیه آن و در روستای محمد آباد شد ، در این حادثه نیز ۳ نفر جان خود را از دست دادند

نهر خرده چای ( خره چای ، خوه چای )

رشته دیگر این رودخانه ( رود ) که کوچک تر بود ، به نام خرده نامیده میشد

 محل تقسیم آب ها از نهراصلی ، کمی بالاتراز سرحدآباد کرج ) بود و از آنجا نهری به مرد آباد ، ملارد . کردزار ، ابراهیم آباد ، خاوه وروستاهای همجواران ، علیشاه عوض ، رابین ، کرشته ، بهاء ، رضی آباد و پایانه امان می رفت هنوز خاطره تقسیم آب در « هفت جوی » در یاد اکثرمردم خصوصا کشاورزان شهریار مانده است و به علت وجود همین جوی ها ، این روستا به نام « هفت جوی » نامگذاری شده بود . خوه چای نامیده می شد .

 آب های زیر زمینی قنات های شهریار

قنات ها در گذشته ای نه چندان دور تمام روستاهای شهربار دارای قنات بوده وهمین قنات ها منبع تامین آب کشاورزی وشرب بوده اند و امروزه تنها یاد وخاطره ی قنات هایی همچون قنات نیکزاد در علیشاه عوض روبروی منبع اب شهرداری در بلوار شهید کلهر کنونی ، قنات صدراعظم در علیشاه عوض ( بین میدان جهاد تا میدان بسیج کنونی ) ، قنات های حصارزیرک ، قنات های کهنز ، ابراهیم آباد ، پردابان دیارآباد ، حصارساطی . حصار مهتر ، سفرچین ، رامین ، اسکمان ، رضی آباد بالا ، قصبه ، قصطانک ، فردوس « تصیر آباد ، دهمویز ، یکه و حوقین ، فرارت ، اصیل آباد ، محمودآباد ، علی آباد و … همچنان در یاد ساکنان قدیمی وبومی این منطقه مانده است . امروزه دیگر هیچ قناتی در سطح شهرستان وجودندارد .

از آغاز اصلاحات ارضی حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق در روستاها رواج پیدا کرد و چون این منابع  زیرزمینی ظرف مدت یک ماه به آب می رسید نسبت به ساخت قنات ها که یک نسل زمان نیاز داشت تا به آن برسد به صرفه تر بوده است .

هشدار به مسئولین شهریار!!بیشترین فرونشست زمین در شهریار

حفر غیرمجاز و متعدد چاه ها و برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی موجب پایین آمدن سطح آب گردیده است و این روند کشور را تا آستانه بحران پیش برد تا آنجا که دشت هایی همچون دشت قزوین ، کرج ، شهریار ، ورامین و گرمسار جزو دشت های ممنوعه اعلام و اجازه حفر هیچ گونه چاهی در آن مناطق نیز داده نشد ضمن این که در دشت های محدود نیز تعداد حفر چاه های آنها در صورت نیاز منطقه ولی به صورت محدود امکان پذیر شد اما متاسفانه این روش نیز کارساز نبود و همچنان حفر چاه به صورت غیرقانونی و به روش های مختلف ادامه یافت و حفر اینگونه چاه ها همزمان با پائین آمدن سطح آب های زیر زمینی مسائل و مشکلاتی را برای مناطق مختلف کشور به وجود آورده است که تبدیل چاه های نیمه عمیق به عمیق یکی از این مشکلات می باشد و هم اکنون این شرایط به گونه ای است که چاه های ۸ تا ۱۵ متری دهه ۴۰ به ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر شاید و بیشتر رسیده است که ضمن عدم صرفه اقتصادی برای کشاورزان ، امکان غارت آب های زیر زمین را نیز فراهم نموده است و بسیاری از باغ های شهریار در آستانه خشک شدن هستند.

بیشتر آب این چاه ها توسط انهار که غالبا هم در شهرستان سنتی بوده و براساس اصول فنی ومهندسی ساخته نشده اند به سمت مزارع وباغ های شهریار هدایت و موجب می گردند تا میزان زیادی آب در جریان ، به هدر برود . البته باید گفت که از سال ۱۳۷۰ در بخش کشاورزی شهرستان اقدامات سازنده ای جهت پوشش انهار سنتی و بتنی کردن آنها به اجرا در آمده است ولی چنین بنظر می رسد که طرح پوشش انهار به علت گستردگی و کمبود امکانات وبودجه های درنظر گرفته برای آن ، تاثیر چندانی در جلوگیری از اتلاف منابع آبی نداشته ولازم است دراین زمینه اقدامات گسترده ای صورت پذیرد.

زلزله تغییر اقلیم و فرونشست زمین در شهریار / فرونشست زمین در استان تهران بیداد میکند

منابع فعلی تامین آب کشاورزی شهرستان شهریار درحال حاضر عبارتند از

رودخانه ی کرج

تعدادی از روستاهای شهریار دارای سهمیه ناچیزی از آب سد کرج هستند که این آب ها با کانال ( کانال فردیس ) به این جهت هدایت می شوند ، ولی تجربه نشان داده که این سهمیه فقط در سالهای پرباران بوده و در سال هایی که میزان بارش کاهش می یابد سهمیه فوق الذکر نیز قطع شده و آبی به سوی شهریار فرستاده نمی شود و در سال های اخیر نیز به دلیل افزایش جمعیت شهرتهران و بالارفتن مصرف آب شرب در این شهر ، سهمیه آب شهریار بطور کلی نادیده گرفته شده و این عامل نیز بی آبی را درسطح شهرستان تشدید نموده است.

 کانال محمدیه رباط کریم منبعی خوب برای آبیاری باغ های شهریار

کانال محمدیه کانالی است که شهرهای صباشهر و شاهدشهر را در بخش کشاورزی در خصوص کمبود آب پوشش داده و آب مورد نیاز کشاورزی این بخش را تامین می کند و تاثیر بسزایی بررونق کشاورزی این مناطق داشته است.

 چاه های آب شهرستان شهریار

درحال حاضر منابع اصلی تامین آب درشهرستان ( چه دربخش کشاورزی وچه دربخش شرب ) راچاه های آب عمیق ونیمه عمیق تشکیل می دهند که بنا به اظهار نظر مسئولین و کارشناسان طی سال های گذشته از تعداد ۴۲۰ حلقه چاه موجود ۸۴ حلقه به دلیل خشکسالی کاملا خشک شده و ۱۲۶ حلقه نیز در استانه خشکی قرار دارند . اکثر این موتور آب ها درگذشته ساخت کشورهای مجارستان ، فرانسه ، آلمان ، انگلیش و آمریکا بوده وسوختشانگازئیلی و مابقی برقی هستند.

نحوه تامین آب شرب شهرستان شهریار

در گذشته آب قنات ها و چاه های نیمه عمیقی که درمنازل حفر شده بود ، منابع تامین آب آشامیدنی منازل محسوب می شدند اولین لوله کشی بهداشتی آب حدودا سال ۱۳۴۰ پراثراجرای اصل ۴ و با حفر چاه آبی در علیشاه عوض ( سمت راست میدان امام خمینی ( ره ) فعلی ) راه اندازی و به موازات آن عملیات لوله کشی آب در منازل آغاز شد و شیرهای آبی هم درخیابان ها نصب شد واین آغاز لوله کشی آب درمرکز شهربود . امروزه آب شرب شهرستان از ۵۲ حلقه چاه آب تامین می شود که به دلیل نرخ بالای مهاجرت وافزایش مشترکین آپ ، چاه های آب موجود دیگر جوابگوی جمعیت شهرستان نیست و برای حل این مشکل باید از خارج از شهرستان منابعی را به شهریار اختصاص دهند و به دلیل برداشت آب از طریق جاههای آب ، شاهد افت سفرههای آب زیرزمینی هستیم

آب انبارها در گذشته مردم ما ضمن بهره جستن از تمامی تواناییهای خود در حفرقنات ، به ذخیره سازی آبهای فراوان زمستانی برای به مصرف رساندن آنها در فصلهای گرم سال نیز توجه داشته اند و برای تحقق این مساله « آب انبار » را بنیان گذاشته اند . آب انبارها از تبخیر شدن آب در اثر تماس مستقیم با گرمای خورشید و جریان هوا . د شدن آب در هوای آزاد و گرم شدن آب به علت تابش نور خورشید جلوگیری می کرد ( ۹ ) و از آب انبارهای شهریار می توان از « آب انبار محله پایینی علیشاه عوض ( روبروی مسجد جامع فعلی ) که توسط آقای هاشمی ساخته وهدیه شده بود و قبل از انقلاب درمسیر بلوار انقلاب خراب شد ؛ « آب انبار قلعه شازده ( گوشه ی میدان فعلی جهاد ) ؛ آب انبار اخوان ( این آب انبار در مسیر قدیمی جاده کهنز ومتعلق به حاج اخوان بود وآثار این آب انبار هنوز باقی است.

آب انبار کرشته درکنار مسجد ولی عصر( عج ) کرشته ) نام برد که این آب انبار توسط علی نیکزاد ساخته و هدیه شده بود.

وضعیت هوا در شهریار

در نواحی مختلف استان تهران به علت موقعیت ویژه جغرافیایی ، آب و هوای متفاونی شکل گرفته است . سه عامل جغرافیایی « کویر یا دشت کویر » ، « رشته کوه های البرز » و « بادهای مرطوب وباران زای غربی » در ساخت کلی اقلیم استان تهران نقش موثری دارند و استان تهران را می توان به سه بخش اقلیمی « اقلیم ارتفاعات شمالی » ، « اقلیم کوهپایه » و « اقالیم نیمه خشک و خشک » تقسیم کرد و شهریار در اقلیم نیمه خشک و خشک : با زمستان های کوتاه و تابستان های گرم ، در ارتفاعات کم تر از ۱۰۰۰ متر واقع شده است و هر چه ارتفاع کاهش می یابد ، خشکی محیما بیشتر می شود ، قرار گرفته است

بادشهریار ( بادسام ) باد شهریار از سمت شهر منجیل وارد شهر شهریار می شودو فصل وزش آن بهار و تابستان است . باد شهریار به طور متناوب می وزد و معمولاً از بعد از ظهر شروع می شود و تا غروب ادامه می یابد . این باد نیز در اثر تفاوت دما به وجود می آید واز این باد می توان به عنوان مهم ترین جریانات هوایی شهرستان شهریار نام برد . جهت وزش این جریان هوایی در منطقه تهران از غرب به شرق با اندکی تمایل به سمت جنوب است . 

اقتصاد شهرستان شهریار

 تولیدات کشاورزی، محصولات باغ های شهریار وفرآورده های دامی اقتصاد شهرستان شهریار بر پایه تولیدات کشاورزی و فرآورده های دامی استوار است و علاوه بر تامین نیازمندی های داخلی ، به دیگر نقاط استان و نیز سایر استان های کشور صادر می گردد به گونه ای که این شهرستان از شهرستان ها ی صادر کننده عمده میوه ومحصولات دامی در کشور محسوب می گردد ودریک جمع بندی می توان گفت که این شهرستان در حقیقت به عنوان یک مرکز کشاورزی محسوب می گردد . هرچند که بی آبی ، گرانی وسایل و امکانات و سرما زدگی را می توان از تهدیدات جدی این بخش به حساب آورد . این شهرستان به جهت موقعیت جغرافیایی قابلیت های فراوانی را در حوزه های مختلف تولید از جمله تولیدات کشاورزی داراست که از آن جمله می توان به تولید غلات ، تولید علوفه ، تولید محصولات باغی ، تولیـد محصـولات گلخانهای ، تولید قارچ ، تولید سبزی و صیفی ، تولید گوشت سفید و قرمز ، تخم مرغ ، شیرماهی سرد ابی و کرم ابی وماهیان زینتی اشاره نمود . شهرستان شهریار با دارا بودن ۱۸۰۷۹ هکتار اراضی کشاورزی تحت کشت و تولیدی برابر ۳۶۲۳۳۰ تن و همچنین ۵۷۹۳۶ راس دام سبک و سنگین با تولید ۶۹۲۰۰ تن گوشـت فرمـز و شـیـر خـام در سال و ۲۶۴۱۷۳۰ قطعه طیور و سایر دارای تولیدی برابر ۱۵۲۳۳ تن تخم مرغ و گوشت سفید و عسل که در این شهرستان یک سهم ۹ درصدی را از کل تولید استان تهران در تمامی عرصه هـای بخش کشاورزی بـه خـود اختصاص داده است . کشاورزی با توجه به موقعیت جغرافیایی ، شرایط اقلیمی ، نوع خاک و سایراستمدادهای بالقوه ای که در منطقه وجود دارد می توان اذعان نمود که اراضی موجود در شهرستان شهریار ازقابلیت بسیار بالایی جهت کشت محصولات کشاورزی برخوردار بوده و به همین جهت فعالیت کشاورزی یکی از فعالیت های اصلی ساکنین منطقه محسوب شده وازرونـق خاصی برخوردار است . لازم به ذکر است که کمبود آب های جاری وپایین بودن سطح آب هـای تـحـت الارضی

و کاهش نزولات جوی طی سال های اخیر ، کشاورزی منطقه رادچار مشکلات عدیده ای نموده بطوری که دربخش هایی کشاورزی رانابود و موجب خشک شدن باغ های شهریار شده است . وسعت اراضی کشاورزی ۱۸۶۸۵ هکتـار مـی باشـد . فعالیـت های اقتصادی دراین شهرستان را می توان دربخش های باغـداری ، زراعـت ، دامداری و دامپروری مـورد توجـه وبررسی قرار داد . باغداری در سطح شهرستان شهریار اراضی وسیعی زیر کشت محصولات باغی فراوان قرارداشته و با توجه به اهمیتی که کشاورزی این شهرستان از لحاظ نزدیکی به بازار مصرف تهران و کرج دارد ، وهمچنین نقشی که به لحاظ تامین فضای سبز و تعادل اکولوژیکی و زیست محیطی در سطح استان تهران دارد حفظ وتوسعه ی آن بسیار ضـروری می نماید . فعالیت های بخش باغداری عمدتا دردوبخش میوه ها ی سردرختی وتاکستان ها می باشد . در ایـن بخش با بهره گیری از توانمندی های کارشناسی در مراکز دولتی و خصوصی در سطحی معادل ۱۰۹۶۳ هکتار باغ با تولید ۱۵۵۰۰۰ تن در سال در قالب ۱۳ نوع محصول باغی که شاخص ترین این محصولات زردالو ، گوجه سبز ، آلوء هلو و شلیل ، سیب و گلابی می باشد که کل تولیدات باغی این شهرستان از لحاظ سطح و میزان تولیـد محصـول ۲۰ درصد سملح کل باغات استان و ۳۳ درصد کل تولید محصول استان ) رتبه اول استان تهران را دارا میباشد.

میوه های سردرختی باغ های شهریار

تعداد زیادی از محصولات سردرختی در این شهرستان تولید می گردد که با توجه به این توانمندی ها در تولید ایـن محصولات باغی می توان شهرستان شهریار را از مهم ترین تولید کننده میوه مورد نیاز استان به شمار آورد و بی گمان محصولات تولید شده از لحاظ کیفی از درجه بالایی برخوردار است و بسیاری از محصولات آن از جمله میـوه های سردرختی را می توان درردیف مرغوب ترین میوه های تولیدی در کشور دانست . از محصولات سردرختی این شهرستان می توان از انواع گلابی ( اسپادانا ، شاه میوه ، چینی ، کژدم ، بیرونی ، دوشیز ) ، سبب ( لبنـانی ، کهنزی ، قرمز ، زرد ، شفیع آبادی ، کلاب رسمی ) . گیلاس ( صـورتی ، تکدانه ، مشهدی ، سیاه ) ، زرد الـو ( ملاردی ، قیصی ) ، هلو ( انجیلی ، فرانسه ، حاج کاظمی ، ولدآبادی ، مخملی ) ، شبرنگ ، گوجه سبز ، شلیل ، البالو ، شفتالو ، به ، گردو ، خرمالو ، پسته ، انجیر ، انار ، بادام و سایر میوه ها را نام برد

در تاکستان های شهریار مقدار متنابهی از انواع بهترین انگورها پرورش داده می شود بطوری که از گذشته های دور نام شهریار با انگور مرغوب آن عجین بوده است و بیش از سیصد نوع انگور دراین درمجمـوع شناسایی شده که بسیاری از آنها را می توان در این منطقه یافت که از معروف ترین آنها انگورهـای عسگری ، مهـدی خانی ، صاحبی بی دانه سرخ و سفید ، یاقوتی ، خلیلی ، شاهانی ( شهریاری و قزوینی ) ، شاهرودی ، سمرقندی وسمی شت خشک شدن تاکستان ها به علت کمبود شدید آب از آسیب های جدی دراین بخش محسوب می گردد .

برای پی بردن بهتر به وضعیت کشاورزی شهریار، وضعیت باغ های شهریار و تاثیر آن بر اقتصاد کلان شهرستان شهریار پای صحبت تعدادی از کشاورزان اصیل و قدیمی شهریار نشستیم.

برادران خرقانی از کشاورزان قدیمی شهریار که در حال حاضر بیش از ۲۰۰ هکتار محصولات باغی زیر کشت را مدیریت میکنند و علاوه بر آن با احداث سردخانه با ظرفیت چند هزار تن سهمی تاثیر گذار در بهبود اقتصاد کشاورزی شهرستان شهریار دارند.

برادران وزیری ، حاج آقای نظری، زاد عبدالله و حسین کلهر از دیگر کشاورزان مطرح شهریار بودند که پای سخن آنها نشسته و در تهیه این مطلب از ایشان کمک گرفتیم.

در گذشته و پیش از احداث سد کرج، محصولات غالب باقی شهریار شامل انواع سیب( سیب گلاب، سیب کهنزی، سیب قرمز شفیع آبادی و سیب قندک ) انواع ارقام انگور بومی و به بوده است. که ارقام نسبتا کم آب تر بوده که با شرایط آبی هماهنگ بوده اند.

پیش از احداث سد کرج دشت شهریار از طریق حق ابه رودخانه کرج مشروب میشه و حفر چاه مجاز و مرسوم نبوده است و لذا ارقام انگور که بسیار کم اب است و انواع سیب کشت میشدعه است.

بعد از احداث سد کرج و ایجاد زمینه حفر چاه های کشاورزی رفته رفته ارقام باغی تغییر و سردرختی های گلابی، زرد الو، گوجه سبز، قطره طلا و آلو جایگزین شدند.

در سال های دهه هفتاد شمسی به دلیل همه گیری بیماری آتشک به و گلابی در باغ های شهریار عمده ارقام کشاورزی در شهریار زرد آلو، گوجه سبز و قطره طلا بوده است.

همچنین به دلیل برودت هوا در سالهای قبل خرمالو در باغات به عمل نمی آمده و تنها در حیاط منازل که داخل شهر بوده و از سرمای سخت محفوظ بوده عمل می آمده است که با تغییر اقلیم و شرایط آب و هوا هم اکنون شاهد کشت خرمالو به عنوان رقم تجاری در باغات شهریار نیز هستیم.

در خاطرات کشاورزان ۷ سال سرمای پشت سر هم در دهه ۵۰ موجب شد کشاورزان شهریار درختان گوجه و زرد آلو را بریده و با گلابی جایگزین نمودند که با توجه به بیماری اتشک و شته شیره گلابی و سختی های کشت این رقم بعد از گذشت سنواتی مجددا زرد الو جایگزین گلابی

شده است.

امروزه اقتصادی ترین محصول باغی در شهریار گلابی و سپس سیب گلاب و خرمالو و الو خاکی عنوان میشود که صرف اقتضادی بالا و بازدهی خوبی دارد.به نحوی که در شرایط مطلوب از هر هکتار باغ گلابی بیش از ۴۰۰ میلیون تومان و از سایر ارقام تا ۳۰۰ میلیون فروش بار ممکن است.

مگس مدیترانه، آتشک، انواع کرم، قارچ، کنه و شته افت های عمومی باغات شهریار هستند که متاسفانه به دلیل کیفیت پائین سموم و عدم حمایت فنی و لجستیک جهاد آسیب فراوانی وارد میسازند.

جهاد کشاورزی شهرستان شهریار بزرگترین مانع پیشرفت کشاورزان شهریار!

پای درد دل کشاورزان که نشستیم مسائل جالبی مطرح کردند.چونه است شهرداری و اداره جهاد در مرکز شهر برای حفظ امنیت خود دیوار های خود را (پس از حوادث آبان ۹۸) این چنین مستحکم کرده و دژ ساخته اند، اما کشاورز اجازه ندارد اطراف زمین کاورزی خودرا انهم کیلومتر ها خازج از شهر برای حفظ امنیت و رهائی از سارقین دیوار بکشد!!!

باغ های به یغما رفته ی کشاورزان شهریاری

کشاورز حق داشتن برق و گاز را بنا بر قوانین دست و پا گیر و عدم مساعدت سازمانهای مربوطه ندارد!!!

و در آخر آقایان مسئول بنا بر سند توسعه استان و شهرستان مقرر است شهریار کانون باغداری استان باشد که با توجه به رشد فزاینده قیمت زمین، و عدم حمایت از کشاورزان دیری نخواهد پایید تمامی اراضی باغی و کشاورزی شهریار خشک و لم یزرع شده و اثری از نگین سبز استان تهران باقی نمانماندو.

Visits: 861